miércoles, 30 de marzo de 2011

Sergio Pazos con Gran Reserva Galega

Cando de neno xogaba aos indios e aos vaqueiros sempre quería ir dos indios. Flipaba nas películas cando os vaqueiros bos entraban a falar cos xefes indios nas Gran Reserva e todo era moi bonito. E ó medrar as veces tiña a sensación de que os Galegos tamén eramos como unha Gran Reserva. Eramos queridos e recoñecidos polo resto pero nos tiñan ao mesmo tempo un pouco apartados, coma os indios.

Cando Xavier Dopazo me falóu de Gran Reserva Galega penséi que era un soño feito realidade e decidín voltar a ser un neno outra vez e xogar con el a este fermoso soño que espero sexa realidade ben pronto. Por todo elo declárome siareiro incondicional deste proxecto.

jueves, 10 de marzo de 2011

Luis Zahera con Gran Reserva Galega

Xavier Dopazo es un artista en letras mayúsculas, un gran profesional que plasma en cada uno de sus trabajos su pasión y su buen hacer. Mi más sincero apoyo y los mejores deseos para Xavier y su maravilloso proyecto Gran Reserva Galega.

Beatriz Manjón con Gran Reserva Galega

Disque basta crer nalgo con moita forza para que se cumpla, disque chega con soñalo en moitas noites de insomnio para que se faga realidade, disque é suficiente con gritalo unha e outra vez, aínda cando a prudencia aconselle silencio. Así funciona eso que chaman lei da atracción. O artista Xavier Dopazo sabe ben desa lei, dos froitos que dan a constancia e esa fe cega nas propias conviccións e na arte como alimento do espírito. Pensar que somos capaces de ir máis alá do que outros chegaron, pensar en dar un paso máis nese camiño, afortunadamente sen límites, da creación, e facelo cos pés na terra, na nosa terra, non pode deixar de te-la súa recompensa. Gran Reserva Galega reserva arte dabondo para aqueles que queiran seguir apostando pola arte en Galicia e para Galicia, pero tamén para o resto do mundo. Por iso apoio, como xornalista e comunicadora, pero sobre todo como impenitente soñadora, este proxecto multidisciplinar, coa seguridade de que a paixón e o talento aínda son capaces de removernos por dentro, aínda que non sexan tempos precisamente para a lírica.